Drago kamenje umesto dijamanata

Godina 1820. veoma je značajna za svet mode i dizajniranje nakita. Posle dugih godina ratovanja u Evropi, plemeniti metali su bili prava retkost, pa samim tim im je cena bila vrlo visoka. Oskudica dijamanata uticala je na dizajniranje nakita na način da se proizvede maksimalni efekat uz najnižu moguću cenu, pa se kao zamena za njih koristilo drago kamenje.

Upotreba obojenog zlata je takođe bila rasprostranjena. Crveno, zeleno i žuto zlato kombinovano je u kontrastu sa sjajnim i matiranim površinama, naglašeno rezbarijama, a tu je bilo i drago kamenje sićušnih komda, među kojima su se najčešće koristili tirkiz i granit.

Počev od godine 1830. pa na dalje, romantizam sa svojom fasciniranošću za bilo čim što liči na srednji vek i renesansu, doprineo je i promenama na planu mode. Pojavljuje se nakit sa motivima svetaca, grbova i strela. Do 1840. godine narukvice i privesci ukrašavani su gotičkim arhitektonskim motivima ili grotesknim likovima, a lančići i broševi ličili su na minijaturne srednjovjekovne skulpture.

Tada naročito moderni postaju broševi i prstenje sa dragim kamenjem poređanim tako da početna slova njihovih naziva stvaraju određeno ime. Ljubavne poruke i rebusi, najčešće su pisani sa zadnje strane nakita, ili sa unutrašnje strane prstena ili narukvice. Kombinacije simbola ljubavi, vere i nade nosile su se još sledećih dvadeset godina.